. . Жүректің сезім желкені...
Сағынып кетем демде шын,
Аңсаудың оты жеңгесін.
Алаңдай таңды атырып,
Жаутаңдай күнді батырып,
Талпындым шыны өрге шың...

Табиғат мені тартады,
Бағымда екен хан тағы.
Жүргенде бірге жұптасып,
Күлімдей күліп, нық басып.
Ертегі бүгін ол тағы...

Көлімде жүзген аққумен,
Бақытты едім бақ нумен.
Еркелей естен тандық та,
Жастықпен жалын жандық та,
Ғанибет еді-ау шат күнмен...

Бағыммен басым айналып,
Сұлулық жанда жайланып.
Керемет еді нұр көктем,
Жаныма жылы жыр төккен,
Қалғанбыз бауда байланып...

Ерекше еткен ну бағым,
Ғажап қой иісі шыршаның.
Жаңбыр да төккен себелеп,
Алғандай сыйды егелеп,
Екен-ау сол бір гүл шағым...

Сұлулық естен тандырған,
Әдемі бойды жандырған.
Еміне кіріп ес жимай,
Кеудеде шаттық нұр сыйлай,
Жауқазын едік сән құрған...

Орманым аңыз ертегі
Жүректің сезім желкені
Өртенген кезім бақтағы,
Әлдебір тылсым жақтағы,
Көңілдің көсем көркемі...
17.04.2014жыл. .