. . Сары ала күз - сыр тұнық...
Табиғаттың сүйіп өстім тұнығын,
Саябақта емдеп көңіл сынығын.
Көсемдігін көрсетті де көл беті,
Келіншек тал жайып салды бұрымын...

Аққулары көрсетіп пәк қылығын,
Сарқыраған судың сұлулығы мың.
Қайығы да бесіктейін тербетсе,
Әсемдіктің ұлғайтқан-ды ұғымын...

Таң атқанда сәуле шашып сән беріп,
Жапырақтар жалтылдады әнге еріп.
Шырайына кіріп барлық шыршалар,
Ақ қайың тұр әппақ ару өңге еніп...

Арманымен жердің беті құлпырып,
Бар тіршілік көкке өрлер жұлқынып.
Сағынышы аңсауына апарар,
Сары ала күз - сыр тұнық...

Алаңдадым дауыл соғып жанымда,
Күз келбеті аласұрды қанымда.
Бір әдемі кезім мені баурады,
Жыр кәделі күтер ару бағымда...
02.10.2013жыл. .